HER YERDE BOLERO HER ŞEY O

Erkan Güner – erkanguner@hotmail.co.uk

Bir yalnızın düşlerine en uygun zamanı bulduğumu sanıyordum
Ol ki Olasın! -diyorum kendime tutamıyorum,
Her yerde Bolero her şey O.
Bilincimin yürüdüğü sokaklarda buluyorum O’nu,
görüyorum. -saksılara kuş gagaları ekilmiş,
Ol ki Olasın! bir nehrin denizi, bir denizin ufku,
bir ufkun ardı, sırların ser’i, serler serler…
Tatmıştım bu ölümü,
tekrar tadacağımı bilseydim girmezdim o sokağa,
bir taş sökerdim o kaleden, sökerdim
hem de en gerekli taşını, o olmazsa olmazı.
Gururunu, belki de hiç bilmediğim o yanını,
bir kartal gibi söküp alırdım, kayalıkların arasında duran O’nu.
Ol ki Olasın!

Bir dostum vardı, sonra bir hayvan gibi yaşadı yalnızlığı,
dedim ki sonra “yalnızlık hayvanını buldu!”
haleyi seviyorum, bulutlu tedirginliği.
Beni bir yere gönderdi, bir sokağa, belki bir sapağa,
en cesaretsiz yerimden tuttu öptü etimi.
Beni bir yere çağırdı ama bilmediğimden hatırlayamıyorum,
buluşacağımızı umut ediyorum,
ama bilmiyorum hatırlayamadığımdan,
buluşacağımızı umut ediyorum,
o bilmediğim yerde belki de hiç hatırlamayacağım.
Ol ki Olasın!
Bir yalnızın düşlerine en uygun zamanı bulduğumu sanıyordum,
Sarhoşluğun en hüzünlü mevsiminde uyandım sonra.
Sonraları buldum, ama değil O’nu, O’nu bulmadım sonraları.
Bir düğüm oldum hepten, çözemedim bedenimi.
Yaşıyor olup da buna şaşırmamak imkansız görünüyor.
Yaşıyor olup da şaşırmamak imkansız görünüyor.
O öpüş beni ne kadar heyecanlandırdıysa
o kadar korktum sonraları.
Ne fayda!
Ne faydası var yaşamı bu kadar yormanın?
Her yerde Bolero her şey bolero!