Masalcı – Boğaziçi Üni. / irmaq_41@hotmail.com
Uzun süre aradım kendimi ikna edebileceğim nedeni, yazmaya, oysa ben oynanmayanın yanındayımdır, basitin, ağızdan bir çırpıda çıkan sözün..bazen elverişsizin, eksik olanın büyüsü vardır çünkü, eklenecektir hep onun üzerine ve içten içe yarıM kalmak isteyecektir yarıNa.
yazacaklarım kimsenin hayatına müdahale etmemeli, kimseyi yüceltmemen ve çarpmamalı geçmişin soğuk duvarına, sinsi dumanı gibi bilinmezlerinin sızmamalı kimsenin gelecek paylaşımlarına, ya öyle mi? tüm bu oto-buyruklarınııı antitezleri var sayın kaybeden: sen kendi ilişki oyunlarının figüranlığından çoktan kovuldun, sureti gölgede kalan otorite figürünün elini sık vc hep muhalifi olduğun kitlesel paylaşımların içinde boğul, yine de mi kalmalı insan kendine? geçmişin kadehini kıramadıysan şarabını akıtırsın damarlarından.
hayalını kurduğum tüm yolculukları tükettim zihnimde, geleceğe görülmedik bir yerler bırakayım diye düşlerimden kestim. Tüketiyoruz. işte bu fikrin dayanılmaz sanrısı beni kelamıma döndürdü..
