Can Semercioğlu
fazlasıyla sığ bir adalet
batıyor
yüklemsiz bir tümce son kamçısından yenen
kanlı vurgunla:
“su(ç) alıyoruz kaptan!
kaçalım!”
batıyor
yüklemsiz bir tümce son kamçısından yenen
kanlı vurgunla:
“su(ç) alıyoruz kaptan!
kaçalım!”
melekşeytan adalet
dalgalanan gözkapaklarımın altında saklı!
prematüre gözbebeklerim
ve etrafında üvey elâ renkleriyle
alabora olmanın tereddüdünde
boşalırken gözaltı torbalarımdan
yağmurlar,
böyle bir anda muhafızlığa soyunuyor
çam yapraklı kirpiklerim.
“su(ç) alıyoruz kaptan!
kaçalım!”
batarsa adalet
ağlamak suç çünkü!
