Tolga Tuna
Sabah olunca hiçbir şey değişmeyecek
Küfürden sarkıt
Seyrek dişlerinde şarapçının
Ve Tarlabaşında duman
Göğsü ovuşturmuş fesleğen kokuyor
Halbuki saçlarında ilaç ağırlığı
Kalbinin çırpınışı parmaklarımda
Küçük bir kuşu tutar gibi
Hiçbir sessizlik bu kadar çınlamamıştı!
Sirke kokan sunağın soğukluğunda
Saçlarını yıkayacaklar sabunla
Bunlar anatomi çiçeğim
Ve biz parçalanacağız
Ulaşamadığı baharın pisliği
Zihnime tesir ederken
döküyor avucuma
Frengiden burnunu
Paspas altı fareleri kemiriyor
dudaklarından kopanları
Partizan efsunuyla kararacağız
Cumba altında pezevenkler
Kontrolden çıktı
Üzerlerine boşalıp kusacağım!
Düşünürken kafatası kemiklerim çatlıyor
Eklemlerim patlayacak
Zapt olmak zor
Biri dişlerini kırıyor gecenin sıkıntısından
Eski zamanlarla karşılaşıyorum
Dar yankılı merdivenlerde
Genzimi yakıyor
Kevaşe sakızının tadı
Bedenimi bastırdığım isterik bakışların
Altında katalepsi nöbetleri
Yıkım zamanını hissediyor
Kaos yakıyor kulağımı
Boğazımızda katran gözlerimizde uyku
Bazen firardan konuşuyoruz
Kadıköyde
Bira için akşamüstünü kollamak
Bir başka zamanları
