Umut Taylan – les_umut@hotmail.com
Belki de bu mide ağrıları
Bu paslanmış şarkıların bir nakaratıdır
Sevgilim kalbimin mağarasında uyuyor
Bense bu yüz yılda odalardan taşan kirli evraklarda
İstiflenmiş tonlarca organın ve hissin
Yeniden başlama arzularını okuyorum acıyla
Sevgilim yaklaşık üç saattir uyuyor
Camlar evrene değin açık
İsa’dan Beri üşüyor sevgilim
Ama yine de ısrarla başı açık.
Belki de bu üzgün vücutlarımızın azalarının çığlık çığlığa kaçışı
Bu kirlenmiş evrakların bir kenarında yazılmış olmalı
Bir an için uyanmalı, sevgilim, bir an için bana dokunmalı
Yine de bu mağarada mide ağrılarıyla
Paslanmış şarkıların içimizdeki kuşkuyu azarlamaları
İlk korkudan bize kalanın sıkıntısı
Hepsi, ama hepsi
Bir yeniden başlama arzusunu
Bir kenara koyup, ölümü istemenin rahatlığı
Sevgilim günlerdir hala uyanmadı.
